Poslanica Samostalne srpske demokratske stranke (SSDS) Anja Šimpraga, osvrnula se ovih dana u Saboru na upotrebu jezika i pisma Srba u Hrvatskoj i upozorila da je, nakon stigmatizacije i demonizovanja ćirilice, njena primena ćirilice smanjena na minimum. Ona je istakla da upotreba ćirilice, zajamčena Ustavnim zakonom i Evropskom poveljom o regionalnim i manjinskim jezicima – postoji tek u tragovima.
Osim toga, ponovila je ono na što SDSS upozorava godinama, a to je činjenica da su sadržaji javnog servisa koji se odnose na manjine, mizerni. U zadnjih pet godina, kaže Šimpraga, sadržaj namenjen pripadnicima nacionalnih manjina, sveden je na mizernih jedan odsto ukupnog programa. Treba napomenuti da se i taj jedan odsto deli na sve nacionalne manjina, tako da se sadržaj koji se bavi Srbima, zapravo meri u promilima.
Kritici programa HRT-a pridružio se i zastupnik češke nacionalne manjine Vladimir Bilek, koji je upozorio HRT da godinama izbegava da osnuje posebnu redakciju za manjine, što je predviđeno ugovorom između Vlade Hrvatske i HRT-a. On je upozorio i da je u Hrvatskoj porastao broj krivičnih dela motivisanih nacionalnom mržnjom, na šta mu je replicirala Ivana Mujkić iz antisrpskog Domovinskog pokreta, upitavši se kako je to moguće s obzirom na to da sredstva koja se izdvajaju za rad Srpskog narodnog veća rastu i onda je poentirala u stilu DP-a: „Novac hrvatskih građana troši se na podsticanje segregacije, na stvaranje zatvorenih homogenih zajednica koje žive u Hrvatskoj, ali, nažalost, vrlo često ne osećaju pripadnost toj zemlji.”
Tako je ponovila mantru ekstremne desnice o Srbima koji vole hrvatski novac, a ne vole Hrvatsku, što je teza koja zapravo i dovodi do porasta predrasuda, koje u ekstremnim slučajevima rezultiraju i fizičkim nasiljem. Zastupnik Mosta Ante Kujundžić izneo je tezu o sinhroniziranom delovanju SNV-a i Srpske pravoslavne crkve: „Jedni su fokusirani na ceremonijalne rituale, a drugi na formalnu politiku koja ne dotiče suštinske probleme nacionalne manjine u Hrvatskoj. SNV i SPC su zaglavili između prošlosti i sadašnjosti.”
Kako nije obrazložio šta su ti „ceremonijalni rituali” koje provodi SPC, ostaje nam da zaključimo da se zastupnik Mosta zalaže za zabranu SPC-a u Hrvatskoj, jer je jedino čime se pravoslavna crkva u Hrvatskoj bavi njen osnovni posao – držanje liturgija, briga za verni narod i pokoji pomen za žrtve genocida i rata devedesetih.
rećom, kada je pretilo da se rasprava o sprovođenju Ustavnog zakona o pravima nacionalnih manjina pretvori u još jedan napad desnice na Srbe, za reč se javila zastupnica stranke Možemo Urša Raukar, koja je istaknula da su nacionalne manjine, a posebno srpska, prečesto predmet politikanstva, predizbornih kampanja i skupljanja jeftinih političkih poena. Ona smatra da nas sve drže „zarobljene u istom narativu. Opasnost od srpskog sveta, kao da od domovinskog rata nije prošlo 30 godina”.
Ona se zauzela za važnost medijskih sloboda i upozorila da politikantski napadi na nedeljnik srpske nacionalne manjine „Novosti” crtaju metu na novinarima i zaposlenima u tom mediju.
(Politika)
