Od 1990. godine do danas, u Beogradu je ubijeno 30 političara, policajaca, ljudi na razne načine povezanih sa policijom, biznismena i pripadnika podzemlja. Neki od njih bili su sve od toga. Nijedno od tih ubistava nije rasvetljeno, a većina pokazuje iste taktičko-operativne karakteristike, tzv. rukopis počinilaca.

Glavne karakteristike ovih egzekucija su odlična obaveštajno-tehnička priprema, hladnokrvnost i drskost, vrhunska logistika, temeljno planiranje i taktičko-bezbednosna zaštita posle izvršenja – dakle uspešna bekstva i skrivanja. Glavna karakteristika je upravo činjenica da su sva ta ubistva ostala nerasvetljena – uprkos velikim ljudskim, tehničkim, stručnim i finansijskim resursima MUP-a i njegovih nadležnih službi.

Devetnaest ubistava dogodilo se u vreme dok je šef Službe/Resora državne bezbednosti MUP-a Srbije bio Jovica Stanišić, a jedanaest u vreme kada je na taj položaj došao general Rade Marković. Stanišić je za šefa Državne bezbednosti postavljen 1991. godine, a smenjen je 27. oktobra 1998, kada je na to mesto postavljen Marković.

Hronologija

ANDRIJA LAKONIĆ LAKI – Ubijen u lokalu Nana na Senjaku 23. marta 1990. godine. Za ubistvo je bio optužen Darko Ašanin, koji je oslobođen oktobra iste godine. Navodni pravi ubica je, Veselin Vukotić, i dalje na slobodi. Iako ne spada u ovu seriju, pominjemo ga zbog umešanosti SUP-a Beograd i SDB SSUP-a Jugoslavije. Lakonić je bio saradnička veza policije, kao i Vukotić i Ašanin.

BRANISLAV MATIĆ BELI – Istaknuti član i finansijer Srpskog pokreta obnove (držao auto-otpade, umešan u organizaovane krađe motornih vozila), ubijen 3. avgusta 1991. godine, dok je izlazio iz svog automobila u delu Beograda gde je stanovao. Zasedu mu je priredilo više počinilaca, koji su bili opremljeni automatskim oružjem.

ISO LERO DŽAMBA – Poznati beogradski kriminalac. Nestao je 23. septembra 1992. godine, posle tuče u kockarnici na 6. spratu “Beograđanke”. Njegovo telo nikada nije pronađeno, a smatra se da je mrtav.

ALEKSANDAR KNEŽEVIĆ KNELE – Sa 21. godinom bio je najmlađa “zvezda” beogradskog podzemlja. Mediji navode da je imao jake policijske veze. Pronađen je mrtav 28. oktobra 1992. godine u sobi beogradskog hotela Hajat. Ubijen je iz pištolja malog kalibra sa prigušivačem.

GEORG STANKOVIĆ ŽORŽ – Ubijen kod Merkatora 1. oktobra 1993. godine. Bio je čuveni beogradski gangster starije generacije. Zaseda, jedan počinilac, automat sa prigušivačem.

RADOJICA NIKČEVIĆ – Biznismen, za koga se kaže da je imao bliske veze sa Službom državne bezbednosti, ali i sa Željkom Ražnatovićem Arkanom. Ubijen je 7. oktobra 1993. godine, ispred svoje kancelarije u elitnom beogradskom naselju Dedinje. Njegove poslove preuzima Arkanov kum Đovani di Stefano. Zaseda, dva počinioca, revolver velikog kalibra.

GORAN VUKOVIĆ MAJMUN – Ubica Ljube Magaša Zemunca, šef jednog ogranka beogradskog podzemlja, ubijen je 12. decembra 1994. godine dok je ulazio u svoja kola u centru Beograda. Nakon ubistva Ljubomira Magaša, Vukovićevu glavu želeli su mnogi. Zaseda, dva počinioca, automatsko oružje.

DRAGAN POPOVIĆ DADILJA – Ubica Ranka Rubežića i poznati gangster. Ubijen je 17. jula 1995. godine usred bela dana, na Topličinom vencu. Devojka koja je bila u društvu lakše je ranjena i uspela je da pobegne. Jedan počinilac, automatsko oružje.

DRAGAN RADIŠIĆ – Inspektor Odeljenja za krvne i seksualne delikte SUP-a Beograd. Ubijen 1. februara 1996. godine, u ulazu svoje kuće. Zaseda, jedan počinilac, automat s prigušivačem.

MIROSLAV BIŽIĆ BIŽA – Privatni detektiv i bivši policajac, umešan u slučaj Lakonić, ali i u niz drugih poslova, ubijen je 21. maja 1996. godine ispred Merkatora u Novom Beogradu. Zaseda, jedan počinilac, automat sa prigušivačem.

BOŽIDAR STANKOVIĆ BATICA – Sin Žorža Stankovića. Ubijen u Novom Beogradu 23. juna 1996. godine, sa Branislavom Milutinovićem. Zaseda, jedan počinilac, automatsko oružje.

ZORAN STEVANOVIĆ – Major Srpske dobrovoljačke garde, koju je osnovao Željko Ražnatović Arkan, ubijen je 30. avgusta 1996. godine, ispred hotela Metropol u Beogradu. Hrvatske vlasti uhapsile su ga na Baniji krajem 1990. godine, zajedno sa Ražnatovićem i još dvojicom muškaraca, kada je u njihovom džipu pronađena veća količina oružja. Zaseda, jedan počinilac, automat sa prigušivačem.

ZORAN DIMITROV ŽUĆA – Viđeni pripadnik voždovačke ekipe, više puta meta atentata. Ubijen je 6. oktobra 1996. godine na Konjarniku. Zaseda, jedan počinilac, automatsko oružje.

RADE ĆALDOVIĆ ĆENTA – Poznata ličnost beogradskog podzemlja, ubijen je 14. februara 1997. godine u svojim kolima blizu Kluba književnika u Beogradu. Uz njega je stradala i Maja Pavić, kao “kolateralna šteta”. Zaseda, dva počinioca, automatsko oružje.

VLADA KOVAČEVIĆ TREF – Biznismen i blizak prijatelj Marka Miloševića, sina bivšeg jugoslovenskog predsednika Slobodana Miloševića, ubijen je 20. februara 1997. godine ispred beogradskog Centra “Sava”. Zaseda, jedan počinilac, pištolj.

RADOVAN STOJIČIĆ BADŽA – Vršilac dužnosti ministra unutrašnjih poslova Srbije, načelnik Resora javne bezbednosti MUP-a, ubijen je 10. aprila 1997. godine u beogradskom restoranu Mamma mia. Upad, jedan počinilac, automat s prigušivačem.

VUKAŠIN VULE GOJAK – Major Srpske dobrovoljačke garde, ubijen je 6. septembra 1997. godine ispred svoje diskoteke Ric u Beogradu, na Košutnjaku. Bio je šef obezbeđenja kockarnice u palati “Beograđanka” kada se u septembru 1992. godine izgubio svaki trag Isi Leru Džambi, vođi dorćolskih prestupnika. Zaseda, snajperska puška.

ZORAN TODOROVIĆ KUNDAK – Generalni sekretar Jugoslovenske levice, ubijen je 24. oktobra 1997. godine u Novom Beogadu, ispred sedišta kompanije Beopetrol, čiji je bio direktor. U atentatu je ranjen njegov službenik. Zaseda, dva počinioca, pištolj.

JUSUF JUSA BULIĆ – Vlasnik više kladionica i fudbalskog kluba “Železnik”, ubijen je 1998. godine dok je izlazio iz jednog beogradskog kafića. Za njega se veruje da je bio blizak Željku Ražnatoviću Arkanu. Zaseda.

DARKO AŠANIN – Beogradski gangster čije je ime vezivano za afere u podzemlju, trgovinu narkoticima i ubistvo Andrije Lakonića u beogradskoj diskoteci Nana marta 1990. godine. Ubijen je 30. juna 1998. godine u svom kafiću Koloseum na Dedinju. Upad, jedan počinilac, automatsko oružje.

DRAGAN SIMIĆ – Mladi i ambiciozni policijski pukovnik, načelnik Odeljenja unutrašnjih poslova opštine Savski venac, ubijen je 8. jula 1999. godine u Ulici Save Kovačevića u Beogradu. Zaseda.

MILORAD VLAHOVIĆ – Policijski pukovnik, pomoćnik načelnika kriminalističke službe (UZSK) SUP-a Beograd, ubijen je 11. marta 1999. godine ispred Sportskog centra “Košutnjak”. Zaseda, snajperska puška.

SLAVKO ĆURUVIJA – Vlasnik beogradskog dnevnika “Dnevni telegraf” i nedeljnika “Evropljanin”, ubijen je 11. aprila 1999. godine ispred svog stana u Svetogorskoj ulici 35, u centru Beograda, za vreme vazdušnih napada NATO-a na Jugoslaviju. Atentatu je prethodio organizovani napad na Ćuruviju u državnim medijima. Državna bezbednost pratila ga je celog dana, do pred samo ubistvo. Zaseda, dva ili tri počinioca, pištolj.

ZORAN ŠIJAN – Bivši šampion Evrope u kik-boksu, vođa tzv. surčinskog klana kriminalaca, ubijen je 27. novembra 1999. godine na uglu Nemanjine i Svetozara Markovića u Beogradu. Zaseda.

ŽELJKO RAŽNATOVIĆ ARKAN – Komandant Srpske dobrovoljačke garde i predsednik Stranke srpskog jedinstva, saradnik SDB-a, optužen u Hagu za ratne zločine, ubijen je 15. januara 2000. godine u holu beogradskog hotela Interkontinental. Upad, više počinilaca, pištolji.

PAVLE BULATOVIĆ – Savezni ministar odbrane, ubijen je 7. februara 2000. godine u restoranu fudbalskog kluba Rad. Tom prilikom lakše su ranjeni direktor YU Garant banke iz Beograda Vuk Obradović i upravnik restorana Rad Mirko Knežević. Upad, jedan počinilac, automatsko oružje.

RADOSLAV TRLAJIĆ (BATA TRLAJA) – Jedan od najpoznatijih predstavnika beogradskog podzemlja, pripadnik tzv. novobeogradskog ganga, ubijen je 26. februara 2000. godine ispred ulaza u zgradu broj 142 u Ulici Ivana Ribara na Novom Beogradu. Zaseda.

BRANISLAV LAINOVIĆ DUGI – Novosadski biznismen i bivši komandant Srpske garde, ubijen je 21. marta 2000. godine u Ustaničkoj ulici, ispred parkinga kod hotela “Srbija” u Beogradu. Zaseda, jedan počinilac, pištolj.

ZORAN DAVIDOVIĆ ĆANDA – Biznismen i tzv. žestoki momak sa beogradskih ulica, ubijen je 23. marta 2000. godine po povratku iz Novog Sada sa sahrane Branislava Lainovića Dugog. Ubijen je na uključenju na autoput Zagreb–Beograd kod fabrike “Grmeč”. Sa njim je poginuo i njegov saputnik Ivan Stojanović. Bili su u automobilu u kome je trebalo da bude Zoran Uskoković Skole. Zaseda, dva počinioca, automatsko oružje.

ŽIKA PETROVIĆ – Generalni direktor JAT-a, ubijen je 25. aprila 2000. godine ispred svoje kuće u Ulici Jaše Prodanovića broj 20 u Beogradu. Zaseda, jedan počinilac, pištolj.

ZORAN USKOKOVIĆ SKOLE – Beogradski biznismen, čije je ime pominjano u vezi sa ubistvom Željka Ražnatovića Arkana, ubijen je 27. aprila 2000. godine u vatrenom okršaju u naselju Vidikovac. Sa njim je poginuo i njegov telohranitelj, policajac Miloš Stevanović. Jurnjava automobilima, dva počinioca, automatsko oružje.

IVAN STAMBOLIĆ – Predsednik Predsedništva SR Srbije, političar i visoki funkcioner Saveza komunista Srbije. Otet je za vreme rekreacije na Košutnjaku, 25. avgusta 2000. godine. Nakon što je kidnapovan i odveden na Frušku goru, Stambolić je ubijen sa dva hica u potiljak, ispred jame sa živim krečom, koja je prethodno iskopana. Ubili su ga pripadnici JSO, najverovatnije po nalogu Slobodana Miloševića. Otmica, više aktera, pištolj.

MILUTIN ŠĆEPANOVIĆ (31) zvani Mića Križan i telohranitelj Gradimir Pakalović (36), iz Obrenovca: 15. februar 2001. godine oko 22.10, ubijeni u Mercedesu u pokretu, u Ulici kneza Miloša. Automatska puška, praćeni.

MIODRAG STOJANOVIĆ GIDRA – Ubijen je 18. februara 2001. godine usred bela dana, ulazeći u Audi A4 kod stadiona JNA. Sačekuša, pištolj.

MILAN ĐORĐEVIĆ BOMBONA – Kum Željka Ražnatovića Arkana. Ubijen je 11. marta 2001. godine u sačekuši, u automobilu, u blizini njegove kuće. Sačekuša, automatsko oružje.

LUKA MIRKOVIĆ – Ubijen 24. aprila 2001. godine u kući, Medaković 3, kroz prozor. Prepad, “škorpion M-84”.

MILAN RAJKOVIĆ – Radnik Ministarstva unutrašnjih poslova Crne Gore. Ubijen je na ulici 30. aprila 2001. godine. Pištolj.

ZORAN RISTOVIĆ PRIKA – Pripadnik JSO-a, krajiški Srbin od početka sa JSO-om, zverski mučen i ubijen juna 2001. godine. Hladno oružje.

BRANISLAV TROJANOVIĆ TROJKE – Vlasnik FK “Zvezdara”: ubijen 21. jula 2001. godine  u automobilu ispred kuće, kad je kretao na aerodrom. Sačekuša, pištolj s prigušivačem.

VLADAN VIDOVIĆ SIDA – Poznati kriminalac, ubijen je 26. jula 2001. godine u svojoj vikendici, selo Guberevac.

MOMIR GAVRILOVIĆ GAVRA (PUKOVNIK JOVIĆ) – Radnik RDB-a sa dugom istorijom u JSO-u i krajinama. Ubijen je 3. avgusta 2001. godine, oko 22.15 u Ulici Džona Kenedija, dok je išao kući iz dućana. Sačekuša, 7,65 mm s prigušivačem. Istoga dana bio je u kabinetu predsednika SRJ Koštunice i vodio razgovore sa Ljijanom Nedeljković, šefom kabineta i savetnicima predsednika SRJ Radom Bulatovićem i Gradimirom Nalićem o “kriminalu u Vladi Srbije”.

SLAVKO MIJOVIĆ (MIJA PIJUK)– Blizak prijatelj Željka Ražnatovića. Ubijen je 18. oktobra 2001. godine. Nema detalja likvidacije.

MIROSLAV SEKULIĆ SEKULA – Ubijen 10. novembra 2001. godine na Obrenovačkom putu. Auto u pokretu, automatska puška.

VELJKO CEROVIĆ CERKA I RANKO VASILJEVIĆ RUSTIKAL – Pripadnici “bosanske ekipe” u Beogradu, ubijeni su 23. decembra 2001. godine u kafiću Plavi jahač u Beogradu. Automatska puška, prepad.

BOŠKO BUHA – General policije, bivši načelnik SUP-a Beograd i pomoćnik načelnika Javne bezbednosti MUP-a Srbije. Ubijen 10. jula 2002. godine, kad je oko 02.40, ulazio u vozilo na Dunavskom keju kod hotela “Jugoslavija”. Sačekuša, automatska puška.

SREDOJE ŠLJUKIĆ ŠLJUKA – Zvezdarski gangster, ubijen je 27. septembra 2002. godine, oko 23.45,  na autoputu. Sa njim stradao i mlađi brat Zoran Šljukić. Auto u pokretu, sustignut i presretnut. Automatska puška.

JOVAN GUZIJAN CUNER – Zemunski gangster ubijen je 5. oktobra 2002. godine u večernjim satima, na novosadskom autoputu, raskrsnica sa Solunskom. Auto u pokretu, automatska puška, praćen.

Bez obzira na sličnosti u načinu izvršenja, motivi ovih ubistava su različiti. Deo spada u obračune suparničkih organizacija na koje je policija žmurila, jer je to bilo praktičnije, deo spada u “ostavinske rasprave” tj. deobe monopola posle smrti velikih igrača.
Sa druge strane, deo spada u bezobzirne osvete, neki su ubijeni greškom, kao što je to slučaj sa Ćandom i Stankovićem, kada se ciljalo na Skoleta. Ali, što je najvažnije, deo ovih ubistava nesumnjivo ima politički motivi.

Autori dodatka MUP SRBIJE 1987-2002: Miloš Vasić, Filip Švarm, Dragoslav Grujić, Dokumentacioni centar “Vremena” i ekipa saradnika “Vremena”

vreme.rs / 192.rs